Deze week reist een groep Europeanen af naar China voor een debattoernooi. Onder hen Jeroen Heun en Daniël Springer, die ons via SevenTwenty van updates zullen blijven voorzien!
“In China daar eet iedereen elke dag Chinees”, zo sprak de grote filosoof Theo Maassen ooit. De pijnlijke waarheid van die uitspraak wordt hier elke dag duidelijker naarmate we vaker rijst, dumplings, vlees (wat zou het zijn?) in saus en zeewier voorgeschoteld krijgen. Ontbijt, lunch, diner, het verschil tussen de maaltijden is blijkbaar niet iets van hier. En we eten met stokjes, iets waar ik inmiddels zo goed in ben dat Jeroen nog maar af en toe een stukje eend in zijn oog krijgt.
Een grote verrassing stond ons helemaal aan het eind van dag één van het EU-China Youth debate te wachten, toen we de vrolijke mededeling kregen dat de organisatie had besloten alle teams te splitsen in “friendship teams”, d.w.z.: teams met één Chinees en één Europeaan. Op dag twee werd er vervolgens niet gedebatteerd, maar kregen alle debaters een tour door Beijing, met stops op het Plein van de Hemelse Vrede, de Verboden Stad en de Tempel van de Hemel. Na ons een uur of 7 lang door de brandende zon (ruim 30 graden) te hebben voortgesleept van locatie naar locatie (wow, overigens, echt indrukwekkend) gingen we met de bus weer terug naar de Beijing Foreign Studies University (BFSU), die 70 jaar bestond. Dat werd op zijn zachts gezegd groots gevierd, compleet met lasershow, Chinezen die “It’s time for Africa” zongen (“because we ran out of resources”, interpreteerde de Ier naast me) en een beroemde talkshowhost die het meisje naast me praktisch deed flauwvallen.
Koffie was er niet in de ochtend van dag 3, wel de grootse opening van het toernooi. De Chinezen weten toch iedere keer een eigen draai aan dit toernooi te geven. Zo bestond de opening o.a. uit een “volunteer vow”, waarin de vrijwilligers plechtig beloofden hun best te zullen doen (“op het leven van mijn familie en mijn partijlidmaatschap”, en nee dat zeiden ze niet letterlijk). Nog voor de eerste ronde kregen we te horen dat we i.v.m. de combinatieteams 20 minuten voorbereidingstijd zouden krijgen i.p.v. de gebruikelijke 15. Jeroen en ik hadden inmiddels ook onze Chineze partners toegewezen gekregen. Jeroen’s nieuwe beste vriend heet Duncan (Engelse naam uiteraard), de mijne Gavin (de insiders snappen dat dit de nodige grappen tot gevolg had). Vervolgens kon ronde 1 lostbarsten met de stelling: “THBT the criteria for EU membership should not include geographical location”.
In slechts 15 van de 20 minuten had ik mijn teampartner vervolgens duidelijk gemaakt wat de EU precies was en wat het deed. Op een gegeven moment had ik maar opgegeven dat ik nog een redelijke speech zou kunnen geven en ging ik geduldig in op vragen als: “maar Turkije zit er wel bij toch?” en “moeten we niet ook zeggen dat China lid mag worden?”. In alle eerlijkheid, het blijkt dat veel Chinezen simpelweg nauwelijks toegang hebben tot het soort informatiebronnen waar ze dit uit op zouden kunnen maken, en de EU is daarnaast voor veel Chinezen nogal een ver-van-je-bed show. Met het commentaar dat mijn teampartner soms wat vreemde (lees: onware) feiten over de EU in zijn speech had verweven (geen idee hoe hij die had bedacht) werden we toch nog tweede. Jeroen pakte een derde.
Stelling 2 werd na de lunch aangekondigd en las: “THBT media owners have the right to influence the nature of media coverage”. Ik werd wederom enigszins ontmoedigd door het gesprek met mijn partner tijdens de voorbereiding. “Waar gaat dit over”, “over eigenaren zoals Rupert Murdoch die aan enorm selectieve verslaggeving doen”, “is er één man eigenaar van een heel mediabedrijf? En de staat dan?”. Goed, voor dit soort aanvaringen is het toernooi natuurlijk bedoeld. Na mijn extensiespeech probeerde ik mijn partner nog mee te geven dat hij moest zeggen: “mensen vertrouwen het internet niet omdat er geen filtering plaatsvindt zoals bij kranten”, wat er uiteindelijk uitkwam als: “mensen vertrouwen het internet niet omdat er onvoldoende wordt gecensureerd door de overheid”. Een vierde plek was het gevolg. Jeroen werd wel tweede.
Tot zover het debatteren op dag drie, het toernooi is zeer ruim gepland en we zijn alle avonden vrij. Dat betekende vanavond bijvoorbeeld dat we met de metro (45 minuten, deze stad is echt onvoorstelbaar groot) naar een groot winkelcentrum zijn geweest, waar we prachtige zaken als levende schorpioenen aan een spies konden kopen. Morgen om 9 uur staat ronde 3 op het programma. Helaas ben ik bang dat er voor die tijd weer dumplings op het programma staan.
De Nederlandse Debatbond (NDB) stelt zich als doel het wedstrijddebat te bevorderen en ondersteunen in Nederland. Als nationaal overkoepelend orgaan vertegenwoordigt de NDB ongeveer 1.000 leden waarvan de meesten lid zijn van één van de debatverenigingen die Nederland rijk is.
Over de auteur