Na drie dagen hard knokken in de voorrondes hebben drie teams zich weten te plaatsen voor de kwartfinales van het EK Debatteren 2012, alle drie in de categorie Engels als Tweede Taal (ESL).
Op dit moment bevindt de Nederlandse delegatie zich in een gebouw van de Universiteit van Belgrado, waar we op het moment van schrijven nog Wifi hebben. Vanochtend zijn hier de kwartfinales van de open categorie al geweest, en nu is het de beurt aan de drie Nederlandse teams om te debatteren.
Dit zijn de vier kwartfinales die over enkele minuten zullen gaan beginnen:
Quarter-Final 1:
Berlin C
Tel Aviv A
BBU B
BBU A
Quarter-Final 2:
Berlin A
Tel Aviv B
Leiden A
Haifa B
Quarter-Final 3:
Utrecht A
Haifa A
Galatasaray A
BGU B
Quarter-Final 4
Tartu A
Tallinn A
RRIS B
Erasmus A
Alle drie de Nederlandse teams zitten in een andere kwartfinale, wat als voordeel heeft ze elkaar niet aan het uitschakelen zijn. Enkele ogenblikken geleden hebben de teams met behulp van een loting een positie gekregen in de debatten, en het toeval wilde dat alle drie de Nederlandse teams Opening Opposition zijn in hun debat.
De stelling voor deze kwartfinale:
This House supports life sentences without the possibility of parole for serial re-offenders.
Op deze pagina zal live verslag worden gedaan van de derde kwartfinale, waar Utrecht A in zit. De draw heeft de teams de volgende posities gegeven:
Opening Government: Galatasaray A
Opening Opposition: Utrecht A
Closing Government: BGU B
Closing Opposition: Haifa A
Juryvoorzitter van dit debat is Steven Nolan.
De eerste spreker van Opening Government opent het debat met een three-strikes plan, waarbij mensen na drie gewelddadige misdaden levenslang zullen worden opgesloten.
Haar eerste argument heeft als doel om het verschil aan te tonen tussen een misdadiger die slechts één of twee keer in de fout gaat, en een misdadiger die voor die cruciale derde keer ook nog een misdaad begaat. Als een misdadiger het na twee keer nog niet begrijpt en weer de fout in gaat heeft hij aangetoond dat hij niet in staat is om berouw te tonen en dat de presumptie dat hij in de toekomst weer een normaal burger kan worden verandert in een presumptie dat hij dat niet meer kan worden. En zelfs als hij dat wel zou kunnen worden dan zal de samenleving hem nog steeds als een gevaar zien en zullen mensen zich minder veilig gaan voelen.
De situatie zou moeten worden gezien als een trade-off tussen de rechten van de onschuldigen in de samenleving en de rechten van de misdadiger die steeds de fout in gaat.
Tomas (Utrecht A) stelt een POI en vraagt waarom de presumptie dat de misdadiger weer de fout in zal gaan niet kan veranderen binnen, bijvoorbeeld, vijf jaar. De spreker beantwoordt deze vraag door te verwijzen naar de eerdergenoemde cost-benefit analysis tussen samenleving en misdadiger.
Als eerste spreker van de oppositie komt Tomas (Utrecht A) aan het woord. Hij bouwt zijn speech vooral op rond het idee dat er altijd een kans bestaat dat een misdadiger kan rehabiliteren, en dat de wil er ook vaak is bij die criminelen. Hij benadrukt dat er vaak bijkomende omstandigheden (zoals sociaal-economische positie) die een crimineel gewelddadig maken, deze bijkomende omstandigheden kunnen veranderen waardoor een crimineel ook na de derde keer nog uit de misdaad kan komen.
De reden dat misdadigers weer de fout in gaan, is omdat ze nog niet volledig gerehabiliteerd zijn. De staat zou criminelen dus vast moeten houden tot ze volledig gerehabiliteerd zijn, in plaats van deze kans op rehabilitatie volledig weg te nemen. Tomas is het eens met het punt van Opening Government dat ‘reasonable doubt’ dat een crimineel weer de fout in zal gaan een reden is om criminelen vast te houden, maar dat betekent niet dat ze voor de rest van hun leven vast moeten worden gehouden, wat nu juist hetgene is dat Opening Government moet bewijzen.
Tomas beargumenteert ook dat de staat een plicht heeft naar al haar inwoners, ook naar criminelen. Als een crimineel niet functioneert in de samenleving is het juist een taak van de overheid om hen de omstandigheden te bieden waarbinnen ze weer kunnen gaan functioneren.
De tweede spreker van Galatasaray A valt Tomas aan op het gegeven dat hun case is gebaseerd op de assumptie dat de overheid kan weten of een crimineel wel of niet nogmaals de fout in zal gaan. Utrecht A is het volgens hem er dus mee eens dat sommige mensen (die nooit meer zullen rehabiliteren) voor de rest van hun leven zullen moeten worden opgesloten. Waar het verschil ligt is dat Opening Government vindt dat de beslissing of iemand gerehabiliteerd is of niet uiteindelijk niet bij iemand van de overheid zou moeten liggen omdat ze dat niet kunnen weten. Om dit sowieso te voorkomen en de samenleving te beschermen moeten deze personen voor de rest van hun leven worden opgesloten.
De spreker vergelijkt hun model met het model van Utrecht A door te stellen dat er simpelweg meer criminaliteit zal zijn in hun model dan in dat van Opening Government, omdat er meer mensen die de fout in zouden kunnen gaan in de gevangenis zullen zitten.
Tomas stelt wederom een POI en vraagt of er nooit een mogelijkheid is dat iemand volledig gerehabiliteerd kan zijn. De spreker gaat ermee akkoord dat die mogelijkheid er altijd is, maar dat er dan concreet bewijs moet zijn dat dat het geval is. En volgens de punten die de eerste spreker heeft genoemd is dit bewijs er na drie misdaden simpelweg niet.
Nu is het de beurt aan Danique van Utrecht A om de case van Opening Opposition te versterken. Ze opent haar case door de vorige spreker aan te vallen op hun beschuldiging aan het adres van Utrecht dat ze stellen dat de overheid kan weten of een crimineel weer misdaden zal begaan. Dat is niet het geval, maar de overheid kan wel veranderende zaken zien bij de crimineel en bij de situatie waar hij in zat toen hij de misdaad beging. Ze framet dit aan de hand van een beschuldiging dat Opening Government die 18-jarige kinderen voor de rest van hun leven wil opsluiten voor zaken die ze misschien in een split second hebben besloten.
Verder mag de staat deze mensen niet zo disproportioneel hard straffen, omdat het vaak juist de staat is die faalt om deze criminelen een betere situatie te bieden op twee manieren. Ten eerste zijn het vaak economische situaties die mensen de criminaliteit in drijven, en de staat heeft dus gefaald door hun situatie niet te verbeteren. Ten tweede heeft de staat gefaald door hen geen goed rehabilitatieprogramma te bieden tijdens hun eerste en tweede gevangenisstraf.
In haar laatste minuut beargumenteert Danique nog twee dingen: dat het niet proportioneel is om iemand voor de rest van zijn leven op te sluiten alleen vanwege een mogelijkheid dat de samenleving een klein stukje onveiliger zal worden, en dat dit plan het discours dat er bestaat in de samenleving over hoe criminelen eventueel weer terug kunnen keren in de samenleving negatief wordt veranderd.
De eerste spreker van BGU B opent de tweede helft met een argument dat criminelen die tot drie keer toe de wet hard overtreden aan hun omgeving laten zien dat ze zich niets aantrekken van de wet. Dit ondermijnt het gezag dat de staat heeft in een samenleving. Ook valt hij het model van Tomas en Danique aan door aan te geven dat veel criminelen vaak al een goed rehabilitatieprogramma krijgen tijdens hun eerste en hun tweede straf, waardoor de staat hen dus juist niet heeft gefaald op dit gebied. Daarom moeten ze dus voor de rest van hun leven worden opgesloten, omdat ze niet te rehabiliteren zijn.
De extensie van Closing Government gaat vooral over professionele criminelen en gang members. Als leden van gangs voor de rest van hun leven worden opgesloten zal dat een cirkel doorbreken waarin deze mensen steeds weer vrij komen, respect genieten van nieuwe gang members en hen van alles kunnen leren. Als we ze voor de rest van hun leven opsluiten zal dit ook voor jonge en potentiële gang members als afschrikking dienen en er voor zorgen dat ook zij respect voor de wet krijgen.
De eerste spreker van Haifa A is nu aan de beurt voor de extensie van Closing Opposition. Hij benadrukt als eerste dat het heel belangrijk is dat criminelen vaak niet zelf schuldig zijn aan hun daad, maar de overheid en de samenleving. Daarmee is de staat dus vaak zelf schuldig aan potentiële nieuwe misdaden.
Zijn extensie is een “even if”-extensie, waarin hij beweert dat zelfs als criminelen later weer de fout in gaan, dit niet betekent dat ze niet vrij moeten worden gelaten. Hij legt de verantwoordelijkheid voor de misdaden van criminelen vrijwel volledig bij de samenleving en de overheid, omdat zij simpelweg structureel weigeren om de omgeving van criminelen te verbeteren terwijl ze gevangen zitten. Criminelen gaan vaak na hun gevangenisstraf weer verder met hun criminele leven omdat de samenleving heeft gefaald zichzelf te verbeteren, waardoor de crimineel vaak geen keuze heeft om te vervallen in zijn oude, slechte gewoontes. Om die reden is het niet de crimineel die gestraft moet worden, en dient er niet zo veel gewicht te worden gegeven aan het welzijn van de samenleving in de cost-benefit analyse van Opening Government tussen crimineel en samenleving.
De eerste samenvatting van dit debat wordt gegeven door Closing Government, BGU B. Ze geeft aan dat het belangrijkste onderdeel van dit debat de vraag is of je nog wel een onderdeel mag zijn van de samenleving als je continu de regels van die samenleving overtreedt, en haar antwoord daarop is nee.
Ze begint haar samenvatting door het belang van de extensie van haar partner te benadrukken. Ze geeft aan dat een belangrijk bijkomend voordeel van het plan van Opening Government is dat bendes minder sterk worden. Om leider te worden van zo’n bende moet je vaak al een serieel wetovertreder zijn om überhaupt het respect te genieten dat nodig is om leider te worden. Als deze mensen worden opgesloten voor de rest van hun leven is dat niet meer mogelijk en worden jongeren afgeschrikt om lid te worden van zulke bendes.
Verder benadrukt ze dat het het belangrijkste is om het risico voor de samenleving te vermijden. Wat opvallend is is dat ze de extensie van Closing Opposition negeert. Een samenleving kan alleen leefbaar zijn voor mensen als ze zich veilig voelen, en dat kan niet als mensen bang zijn voor deze serie-overtreders die steeds weer vrij komen en als ze denken dat de overheid aan de kant van de criminelen staat in plaats van aan de kant van de samenleving.
We zijn nu aangekomen bij de laatste speech van het debat: de samenvatting van Closing Opposition. Hij begint met een aanval op de gehele propositie dat ze nooit zijn ingegaan op de oorsprong van criminaliteit: dat het vooral voorkomt bij minderheden, en bij de armste mensen in een samenleving. Daarnaast valt hij Closing Government aan door te stellen dat dit debat lang niet alleen over bendeleden gaat, en dat er enorm veel seriële misdadigers zijn die niets met bendes te maken hebben.
Hij vervolgt zijn speech door duidelijker uit te leggen waarom het vooral de schuld van de samenleving is, en dat de samenleving een plicht heeft naar alle inwoners om een omgeving te bieden aan mensen waarin ze andere opties hebben dan criminaliteit. Dit is vaak niet he geval bij seriële misdadigers, waardoor het recht van deze mensen uiteindelijk zwaarder weegt dan het recht van de samenleving waar Opening Government zich op beroept.
In de laatste minuut van de samenvatting gaat de spreker van Haifa in op de eerste helft van het debat, door het punt van rehabilitatie van Tomas & Danique nog duidelijk te noemen. Ook valt hij Opening Government nog aan, die hebben gezegd dat het onaantrekkelijk moet zijn voor criminelen om weer in misdaad te vervallen. Deze cost-benefit analyse maken ze simpelweg niet omdat ze veel misdaden begaan vanwege hun omstandigheden, waar ze niets aan kunnen doen.
Resultaten
Het zal pas rond 16:00 zijn dat de resultaten van de kwartfinales bekend worden gemaakt, uiteraard zullen deze ook op SevenTwenty verschijnen.
Bij elke kwartfinale met een Nederlands team waren er uiteraard Nederlanders aanwezig. Hieronder enkele voorspellingen:
Erasmus A: Erasmus heeft het goed gedaan in hun debat, de meest genoemde voorspelling is op-sweep (beide oppositieteams gaan door). Een uitslag waarin beide teams uit tweede helft doorgaan is echter ook mogelijk, wat zou betekenen dat Erasmus A het niet redt.
Leiden A: Ook hier is de meest genoemde voorspelling op-sweep. Een lange diagonaal (1e prop en 2e op) is ook genoemd als mogelijk. 2e prop krijgt weinig kans toegeschreven om door te gaan naar de halve finale.
Utrecht A: Ook al was dit een andere kwartfinale, de voorspelling is hetzelfde als voor Leiden A. 2e prop ligt er zeer waarschijnlijk uit, 2e op gaat volgens vrijwel iedereen waarschijnlijk door. Het zal er om gaan spannen of het een lange diagonaal of een op-sweep wordt, beide opties zijn zeer mogelijk.
De Nederlandse Debatbond (NDB) stelt zich als doel het wedstrijddebat te bevorderen en ondersteunen in Nederland. Als nationaal overkoepelend orgaan vertegenwoordigt de NDB ongeveer 1.000 leden waarvan de meesten lid zijn van één van de debatverenigingen die Nederland rijk is.
Over de auteur