Zet een groep debaters bij elkaar en je krijgt vanzelf op een gegeven moment een discussie wat het beste format om in te debatteren. Is het ideale format nou AP [Amerikaans Parlementair, Red] of BP [Brits Parlementair, Red]? In deze driedelige reeks geven drie vooraanstaande Nederlandse debaters hun visie hierop. Vandaag doet Micha Beekman als laatste een duit in het zakje.
Als iemand die recent uit het Engelse Intervarsity-circuit naar Nederland is teruggekeerd herken ik veel van de observaties van Danique. Ik denk ook dat het geen steekhoudende argumenten zijn in een discussie over debatvormen. Danique verwart namelijk de Nederlandse studentendebatcultuur met de vormeigen elementen van AP. Dat men zich vaak beperkt tot weinig creatieve ‘standaardargumentatie’, en dat zelden een principiële zaak wint van een praktisch bezwaar zijn typisch voor het Nederlandse debat. Ongeacht de vorm waarin dat plaatsvindt, zo hebben een reeks Nederlandtalige BP-toernooien mij geleerd. (Overigens zijn beide opmerkingen niet uitsluitend negatief: ‘creatief’ voor de één is synoniem voor ‘irrelevant’ voor de ander, en je kan ook doorslaan met het laten winnen van principiële zaken, zoals in de Ierse debatcultuur het geval is.)