Deze week reist een groep Europeanen af naar China voor een debattoernooi. Onder hen Jeroen Heun en Daniël Springer, die ons via SevenTwenty van updates zullen blijven voorzien!
Een laatste bericht uit Beijing, waar vandaag het EU-China Youth Debate Tournament officieel is afgesloten. Om te beginnen met de 
uitslag: de finale werd gewonnen door Manos Manoschopoulos en zijn Chinese teampartner vanuit closing opposition. De beste sprekersprijs ging naar Scott Ralston van Oxford; Jeroen zat daarnaast bij de beste drie sprekers van het toernooi. Tijdens de finale (waar ik en mijn teampartner dus overigens niet inzaten, we werden helaas in de halve finale uitgeschakeld) werd er gedebatteerd over de stelling: THBT Mandarin should be the primary second language in all EU high schools. Tussen de uitslag en de finale werden we als publiek getrakteerd op o.a. Tibetaanse dans en een kung-fu show. Daarnaast waren er veel prominente Chinezen aanwezig. Na de uitslag werd de hele groep getrakteerd op een championship diner, om 1 uur ’s middags, dat dan weer wel. Het restaurant waar we zaten had alles wat kon zwemmen (nog) levend in huis, waaronder kreeften, allerlei soorten vis en schildpadden.
Feest dus op de laatste dag van het toernooi. Daarmee ben ik nog niet ingegaan op onze belevenissen van gisteren. Die verschilden bij Jeroen en mij: terwijl Jeroen deelnam aan opnames van een talkshow op CCTV (“the propaganda channel”) reisde ik af naar de Chinese muur. Ik zal kort iets over mijn trip vertellen en vervolgens iets over Jeroen’s dag vertellen.
Ik had met een groep voornamelijk Oost-Europese debaters afgesproken om hen bij hun hotel op te halen (we zitten over twee hotels verspreid). Samen met twee Turken die wel in hetzelfde hotel zaten ging ik naar het andere hotel, om er daar achter te komen dat “8 uur” in Oost-Europese termen “kom me alsjeblieft even wekken om 8 uur” betekent. Die gasten waren blijkbaar om half 7 straalbezopen gaan slapen en waren dus alleen met de nodige moeite wakker te krijgen. We konden ook het licht op hun kamer niet aandoen omdat één van hen het hele elektronisch circuit van de kamer op had weten te blazen door te proberen een Chinese nep-iPhone op te laden.
Uiteindelijk stonden we om 9 uur klaar om te vertrekken, waarbij het even duurde voordat we een taxi vonden die ons niet af probeerde te zetten. Tegen de tijd dat we die hadden had een deel van de groep besloten dat het toch wel leuk was om met de trein te gaan. Anderhalf uur later waren wij dan ook bij de muur en kwam vanuit die hoek het bericht dat ze er over nog eens anderhalf uur ook zouden zijn. Samen met de twee Serven en één Sloveen die 7 euro niet teveel vonden voor een taxirit van 70 km. ben ik met het kabelbaantje (dat ding gaat HARD! en al die Oost-Europeanen hadden hoogtevrees, hilarisch) omhoog gegaan. Daar de Chinese muur beklommen en bekeken; extreem indrukwekkend, ondanks het wat mistige weer. Na zo’n 3 uur wandelen kabelbaan weer naar beneden genomen en besloten de trein terug te nemen.
Die treinen zijn echt bizar, superruim, luxe, met complete bar vanbinnen. Hij wordt dan ook “de propagandatrein” genoemd; schijnbaar is deze trein tijdens de Olympische Spelen bestelt om indruk te maken op de toeristen. Enige nadeel: harder dan 35 km per uur gaat ie niet. Gelukkig konden we dus wel even slapen in de trein, zodat de reis nog snel verliep. Je ziet dan ook pas hoe groot de muur echt is: de eerste 25 minuten reden we er non-stop langs. Prachtig om ook de (soms intens stijle) andere delen van de muur te zien.
Jeroen zat ondertussen in de opnames van het programma “Global Debate” van de staatstelevisie. Hij mocht daar debatteren over social media en uiteraard de wenselijkheid van censuur daarvan. De presentator was schijnbaar erg bekend in China, maar was voor de Europeanen in de show compleet nieuw en vaak lastig te volgen door zijn verwoede pogingen een Amerikaans accent op te zetten. De host was volgens Jeroen erg goed in het naar framen van vragen. Voor kijkers van de West Wing: het soort vragen waarvan ze daar zeggen: “don’t accept the premise” (bijvoorbeeld: in de Arabische wereld is er nu complete chaos door de social media, is dat het wel waard?).
Verder was het een strak georkestreerde show, met 90 minuten materiaal dat als 45 minuten show wordt uitgezonden en o.a. applaus dat een aantal keer over moest omdat het publiek niet goed genoeg meewerkte. Woorden als “censuur” moesten worden vervangen door “regulatie”. Een Sloveense debater vond dat zo hinderlijk dat ze elke keer dat ze regulation zei aanhalingstekens verbeelde met haar vingers. Zij zal dus vermoedelijk weinig te zien zijn in het programma.
Tot zover onze belevenissen in China, ik hoop dat jullie plezier hebben beleefd aan de verslagen. Wij hebben een geweldige week gehad, met zeer veel debatplezier en veel confrontaties met verschillen in denken en kennis. Wij gaan zo inpakken en vanavond nog een laatste Chinese biertje tot ons nemen. Ter afsluiting de slechtste Chinglish grap van de week: “if you put your penis in peanut butter, you’re fucking nuts”.
De Nederlandse Debatbond (NDB) stelt zich als doel het wedstrijddebat te bevorderen en ondersteunen in Nederland. Als nationaal overkoepelend orgaan vertegenwoordigt de NDB ongeveer 1.000 leden waarvan de meesten lid zijn van één van de debatverenigingen die Nederland rijk is.
Over de auteur